Sabi nila, malalaman mong mahal ka ng isang writer kapag
kasama ka sa mga naisusulat niya. Kung masama man ito o mabuti, hindi na ‘yun mahalaga,
basta kasama ka sa mga sulat niya, makakatiyak kang mahal niya.
Iyon kaya ang dahilan kung ba’t hindi na ako makapagsulat ng
tungkol sa’yo? Hindi na ba kita mahal? Sabihin mo, kaya ba naging madali sakin
ngayon ang bitawan ka dahil hindi na kita mahal? At bakit ako ang nasasaktan
para sayo? Nararamdaman ko yung sakit na mararamdaman mo ‘pag sinabi kong hindi
na kita mahal. Ayoko sanang maramdaman mo yung sakit na ‘yun, pero anong
gagawin ko? Magpanggap na walang nagbago? Sigurado ako, mas ayaw mong
maramdaman ‘yun.
Alam mo naman kung gaano kita pinahalagahan diba? Ang tagal
kong pinanghawakan ang lahat ng pinagsamahan natin. Ilang beses ko iniligtas
ang relasyon natin sa pagkawasak. Hindi naman sa isinusumbat ko ang mga bagay na
‘yun, gusto ko lang talaga maintindihan kong bakit kaya ko nang iwan ka. At ‘wag
mo kong pagdudahan ha, dahil sinisuguro ko sayo na wala akong bago. Pero ang
alam ko, sating dalawa, may nagbago. Sigurado ako.
Huwag na tayong magturuan kung sino ang tama at mali, wala
na rin namang patutunguhan. Nakakalungkot lang na sa tinagal-tagal kong
inangatan ang meron tayo, sa huli dito rin tayo babagsak.
 |
Ayoko. Sino ba ang may gustong masira ang isang iniingatang
relasyon? Pero ayoko na. Ayoko na iligtas ang relasyon natin. At sana, sapat na
yun para maintindihan mo.
Siguro nga hindi na kita mahal kaya nasasabi ko ang mga
bagay na ‘to. Pero tingnan mo, tungkol sayo ang sulat na ‘to. Maaring ito na
ang huli, pero siguro maaari mo pang mailigtas ang relasyon natin kung
gugustuhin mo at kung kaya mo. Basta ako, ayoko na at wala na talaga akong gana
na magsulat tungkol sa’yo.
