Hele

Lumipas na ang Nobyembre, 

kasabay nito ay tinangay niya ang bigat, ang lungkot,

na palaging di magawang maipaliwanag, 

sa simpleng salita o maging ng siyensya

Ibinulong sa hangin ang taimtim na pasasalamat,

isang laban muli ang tahimik na napagtagumpayan,

At bukas, sa mga susunod na araw

ay maaring magaan, mananatili sa hele ng kamusmusan,

Dahil sa muling paglipas ng labing dalawang buwan,

haharap muli sa pakikipagbunuan,

Ngunit, saka na titingnan ang araw na iyon,

Sa ngayon, dito muna, dito lang,

Magaan at may lubos na galak,

Hahayaang malunod sa hele ng kamusmusan,

Saka na iisipin kung anong klaseng bigat na naman,

ang papasanin ng puso at kaluluwang Diyos lang ang may alam