Spoken Words Poetry: Pasko sa Buhay mo

Lukas 1:30-31

(30)At sinabi sa kaniya ng anghel, Huwag kang matakot, Maria: sapagka't nakasumpong ka ng biyaya sa Dios. (31)At narito, maglilihi ka sa iyong tiyan, at manganganak ka ng isang lalake, at tatawagin mo ang kaniyang pangalang JESUS.

Madalas kong masilayan
tuwing sasapit ang kapaskuhan,
mga palamuting makukulay at naggagandahan
Masasayang tugtugin kahit sa paligid na matamlay
Mga taong abala na tila ba sila'y masaya
Masaya… Sa paparating na wari ba'y isang hiwaga

subalit ako'y napapatanong sa kabila ng magandang representasyon
Matanong ko lang ang kasalukuyang henerasyon,
Ano ba talagang meron dito sa okasyon?
Bakit nagpapagal tayo isang imbitasyon,
Kagaya ng meron ngayon dito sa ating lokasyon?
Anong ganap ang meron ngayon?

Dapat bang magdiwang ng Pasko
Dahil ito'y isang bakasyon…
Bakasyon? Pero bakit tila ika'y pagod?
O marahil abot tenga ang ngiti
Dahil 13th month at bonus ay nakamit…
Nakamit? Ngunit bakit parang kulang pa rin?

Siguro nga'y tama ang sabi nila…
Ang Pako ay para lamang sa mga bata.
Hilingin daw kay santa klaws ang iyong nais…
Makakamit depende kung naughty or nice…
Sila ninong at ninang ay kamustahin,
Tiyak yan na mayroon sayong nakatabi.

Ngunit bakit iyon ang isinisiksik sa kanilang murang isip?
Magsabit ng medyas sa hating gabi
O di kaya'y magabang sa ilalim ng Christmas tree…
Bakit di na lang sinabi ang totoong pangyayari?
Na sa araw na ito'y may higit na niluluwalhati?
Higit sa mga nais mong makamit…

Itinuturo sa paaralan ang history
Kung ganun ba't di natin palaganapin ang Christmas History
Yung pangyayari na may regalong dumating
Regalo na dapat ay buong puso nating tanggapin…
Isang pangyayari na sa kabi-kabilang ng ating paghingi at pagangkin...
May Isang nagbigay at sumapat sa lahat ng kulang sa atin…

Ating alalahanin ang kapanganakan ng Tagapagligtas natin?
Yung sanggol na pagasa ng sanlibutan na sadyang kay dilim
Balutan man ito ng mga makukulay na palamuti,
Kumikislap na ilaw Kagaya nung namamasid natin sa gabi,
Itodo man natin ang lakas ng masasayang tugtugin sa tabi
Mabangi man ang kapitbahay mo sa Pamasong awitin
Hindi mo maitatanggi na ang mundo'y madilim
Nababalot ng lungkot kahit ang lahat ay may salo-salo…
Kung walang ang Kristo na sentro ng Pasko..
Mali… Kung wala ang Kristo sa sentro ng buhay mo.
Dahil dapat ang Pasko ay hindi lang bukas o ngayon.

Ano nga ba ang nasa puso natin?
Kamusta ang tunay na diwa ng Pasko sa iyong buhay araw-araw at gabi-gabi?
Para ka bang bata na nakatuon sa hinihiling at nais makamit?
O para bang ikaw yung nagpapagal, naghahanda ngunit nasan ang iyong ngiti?
Saan ka ba nakatingin? At sinisunod mo pa ba ang kanyang tinig?
Espesyal pa ba ang Pasko sa buhay mo Disyembre man o hindi?

O baka nakalimutan na natin…
Na yung Sanggol na isinilang para sa atin…
At Siyang Tagapagligtas na namatay din para sa atin,
Ang tunay na kailangan natin…
Siya yung sapat na liwanag na dala'y tunay na saya sa ating Pasko Disyembre man o hindi...
Liwanag sa mundong sadyang kay dilim at higit sa kahit anong palamuti…

Kung wala pa si Kristo Hesus dyan sa Pasko sa loob ng puso mo…
Bakit hindi mo siya alalahanin at papasukin?
At iyong mapagtatanto na araw-araw pala ay Pasko..
Yung tunay na Pasko… higit sa palamuti at magagarbong disenyo.
Ating tanggapin at ipalaganap ang pinakaimportanteng regalo…
Yung pag-ibig ng Diyos na nagbibigay kaligtasan sa kahit sino
Na Siyang namatay upang tayo'y matubos
At iyon ang tunay na diwa ng Pasko -- kung saan si Hesus ang sentro…

Akda nina: Berto at Shella

Spoken Words Poetry: Higit Akong Namangha

Sa bawat abakada na natutunan
Sa bawat 1 plus 1 o 9 tayms 9 na nasagutan
Sa bawat tama o mali na nakamtan
May ilang katotohanan ang aking napag-alaman

Sa aking tahanan mayroong magulang
Sa paaralan nandyan si sir at ma'am
Sabay na nagtyatyaga para sa aking kinabukasan
O anong palad ko pala na sila'y nariyan

Ngunit patawad aking ama at ina..
Pagka't higit akong namangha sa guro ko kanina..
Bukod sa pagmamahal na mayroon siya sa aming mag-aaral..
Bukod sa pag-aalaga at pasensya niya sa amin araw-araw..
Bukod sa talino at kaalaman na 'di niya ipinagdadamot kahit kami'y pasaway..
Bukod sa mga katangiang iyon at sa mga hindi ko pa nasabi ngayon..
Maaring isa rin siyang ina o anak o kapatid na may obligasyon..
Ngunit paanong ang pagmamahal sa amin ay nandun?
Paano niya nagawang magmalasakit sa 'di niya kaano-ano o kadugo?
Paano niya napagsasabay mahalin at gampanan ang dalawang mundo?
Dalawang mundo na araw-araw ay sabay niyang sinusuong.
Responsibildad sa lehitimong pamilya at pangalawang tahanan na wari'y nagkukumpetensya..
Ngunit nakakamangha na kaya niyang pakalmahin ang dalawa..

Naiintindihan ko ang pagmamahal mo sa akin, aking ina at aking ama..
Pagka't ako'y inyong anak; karugtong ng puso at diwa..
Ngunit higit akong namangha sa guro ko kanina..
San niya hinuhugot ang pusong taglay niya?
O anong hiwaga ang pag-ibig niya para sa kinabukasan ng mga anak ng estranghero at di niya kakilala.

Spoken Words Poetry: Kapag Dumating na Ang God's Best Mo

Kapag dumating na ang God's best mo, maaring ikaw ay magtanong..
"Lord, siya na po ba talaga? Lord, bakit siya?"
Maaaring ika'y magduda at maaring ika'y magtaka
Ngunit, sana'y magtiwala ka.

Kapag dumating na ang God's best mo, wag ka sanang makampante..
Patuloy mo siyang ipanalangin umaga at gabi..
Alagaan mo yung pusong ipinagkatiwala niya sayo..

Kapag dumating na ang God's best mo, at hawak mo na yung kamay niya sa palad mo..
Mangako ka na walang luha na pupunasan ang mga iyon.. sanhi ng pait at sakit sa iyong piling..

Kapag dumating na ang God's best mo, siguraduhin mong alam na niya ang buong detalye sayo..
Huwag ka magtangkang maglihim, maliit na bagay man iyon..
Maging panata mo sana ang pagsasabi ng totoo..

Kapag dumating na ang God's best mo, mas makikilala mo siyang lubos..
Malalaman mong hindi siya perpekto at malamang may ugaling kaiinisan mo..
Pero sana huwag kang bumitaw..

Kapag dumating na ang God's best mo, may mga pagdadaanan din ang relasyon niyo..
At sa pagiibigan niyo dapat Diyos ang sentro,
Kung hindi, malamang guguho kayo..

Kapag dumating na ang God's best mo, maaring ang mundo'y magdiwang at maaaring may magtaas rin ng kilay..
Alin man dun ang maging reaksyon nila, sa Diyos lang ang tingin niyong dalawa..

Kapag dumating na ang God's best mo, maari bang huwag kang makalimot?
Wag mong iwawaglit sa'yong isip na siya yung pinangarap mo..
Ni 'wag mong kakalimutang naging laman siya ng mga panalangin mo..

Kapag dumating na ang God's best mo, tandaan mo na siya ay God's best mo..
Hindi God's best ng Nanay o Tatay mo, o ng mga kaibigan mo.. Siya ay God's best mo.. Yung the best para sayo..

Spoken Words Poetry: Oras

Nakikita mo ba ang orasan sayong likuran?
Nabilang mo ba ang pag ikot nito, mula nung pagsilang mo hanggang sa kasalukuyan?
O kahit, kaninang pagdating mo, hanggang sa nagyon? Nabilang mo ba?
Malamang hindi, at malamang…wala ka ring pake.

Pero kung tatanungin kita, kelan ang iyong kapanganakan?
Sigurado akong alam mo ang kasagutan..
At kung tatanungin kita, kung ikaw ba'y ligtas na,
Sa tingin ko nama'y lahat tayo dito'y Christian..
Kahit na ang totoo'y ikaw lang ang makakasagot niyan..

Kung miyembro ka ng Curch of Jesus Christ, palasak na sayo ang Salvation..
Sampu, isang daan, limang daan, ilang bes na ba tong dumaan? Sa tengang mong sadya bang may natandaan?
At kung meron man, nasan?

Kasi kung nakatanim sa puso't isip mo,
Ang nalalaman mo tungkol sa Salvation..
Hindi maaring kontento kang ikaw lang!
Ibabahagi mo to sayong magulang!
Kapatid, kamag-anak, kaybigan..
Kapit-bahay, katrabaho, maging sino man yan!
Kaaway man o punagkakatiwalaan..
Ibabahagi mo na si Hesus ang kaligtasan!

Kapatid, paalala ko lang naman..
Hindi lang 'to para sayo, maging ako ay tinatamaan..
Kung sa piling ni Hesus, ika'y masaya..
Bakit hindi mo Siya ibinahagi sa nakasabay mo kanina?
Kung naramdaman mo ang pagmamahal Niyang nag-uumapaw..
Bakit yung taong nanakit sayo, hindi mo mabahagian at mapatawad?
Kung natutuwa kang sa langit ay mapupunta ka,
Bakit yung tatay mo, hindi mo isama?
At yung lahat ng taong iyong nakilala?
Hahayaan mo bang sa impyerno sila mapunta?
Hahayaan mo bang di nila madama
Ang dakilang pag-ibig ng Diyos sa buhay nila?
Hahayaan mo bang maging bulag sila
Sa katotohanan na alam mo naman pala..
Pero pinipili mong i-isang tabi muna,
Dahil sa tingin mo'y ang oras ay mahaba pa..
Dahil hindi ka pa handa at nahihiya ka..
Kelan ka magiging handa, pagsila'y wala na?
Kapag huli na ang lahat at sila'y nakabaon na sa lupa!

Kapatid sayang! Sayang yung oras..
Sayang yung mga pagkakataong,
Dapat nakilala na nila yung Kaligtasan..
Sayang yung koneksyon o relasyon na meron ka sakanila..
Dahil hindi mo sila naikonekta sa Diyos na meron ka!

At sa huli, haharap ka..
Maaring tanungin ka ng Diyos kung bakit di mo sila kasama..
At maaring makita mo sila..
At tatanungin ka nila kung bakit hindi ka nila kasama..
Kung bakit hindi mo ibinahagi sakanila
Ang katotohanan ng Bibliya?
Gayung sa lupa, kayo ang magkakasama..

Sabi nila, wala ng pagtangis sa langit..
Pero para sakin iyon ay masakit..
Na ikaw ay kapiling ng Diyos at sila'y hindi..
Hindi ko alam kung paanong ang sakit na yun ay mapapawi..

Kaya kung sa tingin mo, marami pang oras..
Kapatid, maari bang tumingin ka ulit.
Hindi lang para sayo napako si Kristo.
At hindi mo hawak ang oras ng mundo.

Spoken Words Poetry: Babalik Ako sa Dating Ako!

Ang sakit... Ang sakit-sakit!
Pero kulang… kulang ang mga salitang yun para maipaliwanag ko kung gaano kasakit ang mga salitang binitawan mo sa akin…
Hindi sapat ang mga salitang 'to para malaman ng mundo kung gaano ako nasasaktan ngayon...
Hindi naman paminta ang puso ko pero durog na durog ito... Babe, bakit mo dinurog?

Ano bang pagkakamali ko?
Bakit ipinagpalit mo ko?
Oo nga pala, perpekto ang kurba ng katawan niya!
Pero diba, ako naman yung mahal mo?

Alam mo kasalanan mo naman to e… kasalanan mo kung bakit ang taba-taba ko ngayon!
Kada labas natin, halos lahat ng kainang madaanan, lagi mong sinasabi, 'babe, tara kain tayo unli rice o!'
Kahit hindi ako gutom, babe... Kumakain ako para masabayan lang ang kasibaan mo!
Dahil gusto ko, sabayan kumain ang taong mahal ko...
Natatandaan mo pa ba? Kapag may nababalitaan kang promo sa mga restaurant? Sinusundo mo ko sa bahay para puntahan natin, kasi nga kuripot ka din... Gusto mo maka-lamon ng marami pero sa murang halaga... Babe, tinanggap kita... Tanggap kong matakaw at kuripot ka...
Pero bakit ngayon parang ako pa ang nagkulang?
Kasalanan ko ba kung naging mataba ako dahil sa pagmamahal ko sayo?

Babe... Saksi ka sa katawan kong mala-coca-cola... Sana sinabi mo nalang na yun pala ang gusto mo… Edi sana, pinanatili ko sa ganung estado ang katawan ko...
Sana sa bawat tatlong ulit mo ng kanin, nag-half rice lang ako...
Sana sa bawat order mo ng chicharon, nag-monggo nalang ako...
Sana, imbes na sinulit natin ang Wednesday promo sa Starbucks, nag-tsaa nalang ako…
Kasi babe, kung alam ko lang na ipagpapalit mo ako, dahil sa katawan ko, magtitiis ako para lang hindi lumobo! At para di ka na nanloko...

Pero ginawa mo na!
Iniwan mo na ko at ipinagpalit...
Nasa harap mo na ang lechon,
pero pinili mo pa rin ang hipon...
Sige, tatanggapin ko ang naging desisyon mo...
Kahit minsan iniisip ko na kaya ba 'babe' ang napili mong tawagan natin dahil plano mo to?!

Pwes, papalayain na kita... Katulad ng pagpapalaya ko sa mga bilbil sa ilalim ng baba at tyan ko..
Kakalimutan kita... Kasabay nang paglimot ko sa mga listahan ng kainang may unli rice..
Iiwasan na kita... At lahat ng matatabang putahe na ihahain sa aking harapan..
At kagaya ng mga alaala nating matatamis, itatapon ko ang lahat ng sweets...
Tatakbo ako palayo sayo, at gagawin ko yun araw-araw dun sa oval na malapit samin...
At sa halip na alak ang inumin ko dahil sa sobrang sakit ng ginawa mo, tubig na may lemon ang lalaklakin ko...
At isang beses sa isang linggo, makikipaglaro ako ng badminton dun sa crush ko!
Lahat nang mga 'to, gagawin ko kahit maka-move on na ko sayo... Hindi ko na uulitin ang istorya natin..

Ibabalik ko ang dating ako... Yung dating ako, bago pa kita nakilala... Aalisin na kita sa sistema ko... Ngayon naisip ko, wala ka naman palang naging magandang dulot... Salamat sa Diyos dahil wala nang 'tayo' at ginising Niya ako... Panahon na para bumalik sa dating ako... Pero tandaan mo, hindi na ako babalik sa iyo! Magsama kayo ng hipon mo!

Ikaw Lang

Gusto kitang yakapin
Sa 'twing nagdududa ka sa akin
Ibubulong ng aking labi,
"Giliw, ikaw lang ang iniibig"


Sa mundo'y 'wag mo 'kong itulad
Ako'y sayo at laging tapat
Ngunit Giliw, 'wag mong ipagkait
Ang kalayaang nararapat sa'kin


Sana'y matanggap mo
Na hindi lang ikaw ang mundo ko
Ngunit Giliw ika'y aking iniibig
At kailanman, di kita ipagpapalit


Nais ko lang iyong maintindihan
Na ako'y 'di pwede sa kulungan
'Di ba't alam mo na, noon pa man
Na ang mundo ko'y may kalakihan


Nais ko'y maging malaya
Hindi sa pag-ibig natin sa isa't isa
Kundi sa mundong aking ginagalawan
Na nais kong sabayan mo rin naman


Mahal kita at sana'y mapagtanto
Hindi lang ikaw ang aking mundo,
Ngunit ikaw lang ang mahal ko
At 'di maaagaw ng mundo ang pag-ibig ko sayo.

Virtues: Justice

Everyone cries for me,
When God utters His voice it gives birth to me.
The avenger of the oppress I am He.
I"m the protector of the weak you must see


I am the knight of God
For those that is in need.
When evil uncover itself,
i am he that protects them indeed.


I hate wickedness
And its unlawful scheme
I rest in the bosom of righteousness and equity
This world has soaked deep in its bloody lust,
I am He that requires whatever is just.


I dont look as how a man see
Looking in the eyes of God no one can disagree.
I am the sword against the oppressor.
I am the hands of God to your transgressor..


I am the guide for them
I am the light of the law
I am your training for all the rights
Before your Savior come with its revealing light.


When they have avoided me
Do not despair.
I will come to them and make everything justly fair.


They have discarded me.
They covered me with lies.
And i had almost died
God's law they have always denied.


For those that overcome shall i give what their hearts desire
Do not be dismayed it will
Surely come even i was rejected by some.

Virtues: Justice

By: Berto

Virtues: Freedom

photo by: Maynhard Crizaldo

so you think you can shout and be greatly heard?

with the ocean underneath can you really felt?

your eyes were open but do they see to care?

the smell of deceit surrounds you unprepared

you run and tasted reality that no one finds

yet you buried them underneath the crime?

breath in and breath out but do you really live?

oh how far can you go ignoring what to reach?

said you were free but you constantly bleed

well i think you surely were deceived

you fool yourself just to make believe

boundless, limitless, no one can defeat

can you really spread your arms wildly free?

when everybody believes they own what they feed

feed the ground, feed the mind, whoever needs

they will take everything you own and leave

your senses will be awaken as time goes on

here comes the reality you’ll regret to know 

you believe you were free until you get old

and then you’ll realize you were barred all along

maybe you were free that moment you were born

but then you inhale the air the world has offered cold

now you sadly know you are in a bigger debt

but don’t you worry freedom is never dead

surrender to Jesus and not to this world

and then you will see how freedom really works

this time it will be your turn to spread the word

with every senses be freed, tell them how freedom works.

Virtues: Freedom

I'm a Writer

I'm a writer, if anyone tries to wonder

I can go where no one else can wander

With a flip of a page, i travel

I can make your day,

i can make your life a novel

I'm a writer, with a pen and a paper, the world I conquer.

You can come with me if you want, only if you have a heart that falters ..

(a poem collaboration with Berto the Infinite)

Virtues: Courage

Photo by: Chinkee Calapan

Inhale, exhale, leap

Still you wait for the beat

Wondering if it’ll cut deep

Or maybe you won’t feel a thing

Care not for your heart

It will stop shouting hard

But don’t feel sad afterward

It’s your choice not to hear it out

The thing you should know

Is the truth that time is short

If you think it’s your purpose

Then why do you keep it false?

It’s okay to take it slow

As long as you’re moving close

You may not reach your gold

But at least you have tried a dose

We fear what we don’t know

But that’s the beauty of the unknown

Living a life unpredictable

Only God knows the tomorrow

So have courage and look above

Take that step and move forward

If He knows what’s going on

Then why fear the unknown?

But before this poem end

Fear is essential, I must tell

Seek God’s voice, please be sure

Or useless courage will show

Virtues: Courage

Virtues: Hope

Photo by: Shella Salud

Why do you swim against the current?

                where you feel alone and different

                where things are tough and unkind

                where tears may fall but no one finds

Why do you still hold her hands so tight?

                when she have told you to let her die

                when she have pushed you so hard and far

                when she have given up and never want to fight

Why do you put up that smile on your face?

                while deep inside you’re so much in pain

                while thinking that everything’s not okay

                while believing that later it won’t be fake

Why do you live as if you really own forever?

                though you know you can’t stay any longer

                though life often tastes sour and bitter

                though happiness may turn to never

Why do you still care for this world?

                you see how it rots everyday

                you despise the justice they prevail

                you witnessed how humanity can fail

What is that thing that keeps you going?

                Is it the heart that doesn’t stop beating?

                The passion you always have deep within?

                Or the so called Hope you never stop holding?

Why do you keep on closing your eyes?

                bowing your head and bending your knees

                clasping your hands as He catches your tears

                crying your heart out as He hugs you so dear

Help me tell the world where to get that kind of Hope.

                Because I think everybody needs to know

                Because then maybe the world won’t be so cold

                Because finally they’ll see that with God there is Hope.

Virtues: Hope

Virtues: Happiness

photo by: shella salud

You went and climbed the mountain so high

But later you started digging its bottom ground

What is it that you’re looking for in this life?

Can you not see you’ve been chasing a lie?

You tried to learn how to really fly

But then you decided to just walk on by

What is it that you’re looking for this time?

Can you not see you’re just fooling your mind?

You told him you love him so real

But now you’re doubting what you feel

What is it that you’re looking for in love?

Can you not see everything’s not enough?

You wonder where to wander next

Just to feel that lovely caress

‘Oh happiness, show me your face!’

You always whisper, you always say.

And tell me creature how long will it be,

Before you realize it doesn’t exist?

But maybe I’m wrong, what do I know.

Am just about to find what I’ve been looking for.

You may take your own path and be wise

But please heed this precious advice:

True happiness depends not in a place

It goes with you as you’re walking away.

Now do you understand what I’m trying to say?

You must exist to find your way

‘Oh happiness, show me your face!’

Then God says, ‘it is I silly, let Me lead your way’.

Virtues: Happiness