“ANAK NG TINOLA!”

(this was also posted on my facebook account. Haha.. it reminds me of my high school life.. :) or rather school days.. :) i miss those days, and that feeling too..pero ayoko ng malasin. haha.)

“ANAK NG TINOLA!”

Alas otso na!

Kelangan ng bumangon

Ngunit mata ko’y kay bigat,

Di ko kayang imulat.

Sandali pang umidlip

Napadpad muli sa panaginip

Sa isang sandali

Di na alam ang nagyari

Sa muling pagmulat,

Bigla nalang napamura

Anak ng tinola!

Alas dies na pala.

Nawala ang antok

Kumaripas takbo

Pagtunton sa banyo

Binuksan ang gripo

Dali-daling naligo

Takbo muli sa kwarto,

Damit pala’y gusot pa

Pagminamalas kang talaga

Plinantsa ang gusot

At dali-daling isinuot

Sinuklay ang buhok

Sinuot ang sapatos

Pumunta sa kusina

Tinapay ay kinuha

Nais ko pang kumain

Ngunit oras ay may taning

Si nanay ay tinawag

Ngunit di ako naririnig,

Nasaan ba kasi si nanay?

Wala pa akong baon! hay!

Binuksan ang pitaka

May bente pang natitira

Muling napamura!

Makaalis na lang nga.

Pagdating sa sakayan

Ako’y bwiset na bwiset

Kinalma ang sarili,

Tiningnan ang oras

Ayos lang pala

Ako’y makakaabot pa,

Habang naghihintay

Sa dapat na sasakyan..

Kinapa ang bulsa.

Nasan na nga ba ang pitaka?

Damit pala’y baligtad pa!

Makakapasok pa kaya?!